Omuzlarımdaki ağırlık gün geçtikçe artıyor.Dün gece Tezkiretül evliya isimli eserde okuduklarım beni benden rahatsız etti.Hasan Basri Hazretlerini düşündüm.Anlatılanlar gerçek mi acaba dedim kendi kendime.İsrailiyyat olma ihtimali de var elbette.Hz.Peygamber bile öyle yaşamamıştı çünkü.
Sonra sanki Mehmed Zahid Kotku karşıma geçti ve gülümsedi bana.Oysa onu hayattayken hiç görmemiştim.O kürsüde Esad Coşan Hocaefendi'yi çok dinledim lise yıllarımda.Hala zaman zaman uğradığımda İskenpaşa'ya o günleri manevi kokusunu içime çekerim.O mescittende uzaklaşmamın sebebi çok bilmiş bazılarının Ramüzel Ehadis isimli eserin zayıf hadislerle dolu olduğunu söylemesiydi.Gençlik işte.
Yorgunum demiştim değil mi?
Bülent Yıldırım'la oturduk yine dün gece.Ne güzel insan diye düşündüm yine.Kimileri ilim irfanla yol alır kimilerine de Allah bilmediklerini öğretirmiş.Niyet güzel olunca Allah kulunu yarı yolda koymuyor işte.
Necip Fazıl dinledik uzun uzun.
Yine epeyce okumuş düşünmüş ve biriktirmiş.
Kalemi kuvvetli ama hitabeti de öyle emin olun.
Necip Fazıl'a imkan verecek şartlar olmuş olsa keşke.
Etrafta zeki insan az.
Kıymetli dost bazen kızsamda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder